یکی از مواردی که برای داشتن بعد زندگی دنیوی لازم و ضروری است، دید اقتصادی قوی هست. این دید هست که کمک میکنه پولت را در چه بخش های سرمایه گذاری کنی. به نظرم این بینش نه تنها برای مهندسان که برای تک تک مردم جامعه ضروری است. سال 97، سالی پرفراز و نشیب بود مخصوصا در بعد اقتصادی. با مردم صحبت کنی میبینی می گویند که سرمایه ما یک سوم شد. درست است. عده ای از مردم سرمایه شان حتی کمتر از 30% پارسال شد. ولی عده ای هم تقریبا قدرت اقتصادی خود را حفظ کردند و حتی افزودند. اینجا منظورم سرمایه دلاری و قدرت خرید است.
ورود من به مباحث اقتصادی حدود 8 سال پیش با درس "اقتصاد مهندسی" که در دانشکده مهندسی صنایع ارائه شد، آغاز شد. به این درس علاقمند بودم و مطالب را پیگیری کردم. هرچند نمره قابل قبولی (14) نگرفتم. جسته و گریخته مطالعه اقتصادی داشتم تا اینکه درسال 96 اسم بورس به گوشم محکمتر از دفعات پیشین خورد و اندکی به فکر فرورفتم، چون اندک سرمایه ای اندوخته بودم. از مهر 96 کد بورسی دریافت کردم ولی فعالیت نداشتم و از اواخر 96 با حدود یک میلیون تومان وارد شدم. اوایل تابستان 97 بود که عرضه اولیه پتروشیمی پارس با سود حدود 800 هزار تومانی کام من را شیرین کرد و انگیزه ای شد برای فعالیت بیشتر.
آنجا به پیشنهاد دوستم با دکتر ادیب آشنا شدم. به جرات میتونم بگم جزء ده اقتصاددان برتر ایران است. تحلیلهای دقیق و موشکافانه ای دارد. فایل صوتی "مدیریت سبد سرمایه" را تهیه کردم و انصافا دید خیلی خوبی به من داد. اینجا بود که فهمیدم سپرده بانکی جدا از حرام بودن، سمی مهلک برای اقتصاد ایران است و همچنین نابودی سرمایه شخص. چه مقدار در سبد ارز سرمایه گذاری کنم و چه مقدار طلا و چه مقدار بورس و ... .
اگر فرصت یادگیری مباحث بورس و سرمایه گذاری مستقیم ندارید، حتما "صندوقهای سرمایه گذاری" را بررسی کنید و براساس میزان ریسک پذیری خود و سابقه و آینده صندوق، دریکی از آنها سرمایه گذاری کنید که سودی بین 20 تا 200 درصد را در سال 97 رقم زدند.
