پروژه جوشکاری پیشرفته

به نظرم رسید که بخش جدیدی در این وبلاگ در نظر بگیرم و پروژه هایی که تاکنون انجام داده ام را به تدریج وارد آن کنم. در این پست قصد دارم یکی از پروژه های در زمینه جوشکاری پیشرفته که در مقطع کارشناسی ارشد انجام داده ام، خدمت شما ارائه کنم. به طور کلی در فرآیندهای جوشکاری ما قصد داریم که با توجه به نوع فرآیند (مثلا جوشکاری قوسی) و انتخاب ترکیب درستی از پارامترهای در دسترس از جمله ولتاژ و جریان الکتریکی، نوع الکترود، فاصله نوک الکترود تا سطح قطعه کار، سرعت حرکت و غیره، حالت بهینه ای از فرآیند ایجاد شود که ناحیه اتصال استحکامی برابر و یا حتی بیش از فلز پایه داشته باشد.

در قسمت زیر چکیده ای از پروژه مورد نظر ارائه شده است.

راه حل منابع حرارتی توزیع شده متحرک برروی یک صفحه نیمه بی‌نهایت، اطلاعاتی درمورد هردوی اندازه و شکل حوضچه جوش قوسی فراهم می‌کند. نتایج نشان می‌دهد که هردوی متغیرهای فرآیند جوشکاری (جریان، طول قوس و سرعت حرکت) و پارامترهای ماده (ضریب انتقال حرارتی) بر شکل جوش تاثیرات قابل توجهی می‌گذارند. پیش‌بینی‌های نظری با نتایج تجربی روی فولاد کربنی، فولاد ضدزنگ، تیتانیم و آلومینیوم تطابق قابل قبولی دارند.

پروژه جوشکاری پیشرفته
عنوان: Temperature Fields Produced by Traveling Distributed Heat Sources
حجم: 2.08 مگابایت

پویانمایی

در ادامه بحث یادگیری نرم افزار سالیدورکس و قابلیت های منحصر به فرد آن، می توانم به امکان حرکت و ضبط فیلم آن اشاره کنم. به عنوان مثال شما دستگاهی را طراحی می کنید که دارای جزییاتی است که به چشم نمی آید. هم چنین شما می خواهید همچون دنیای واقع، دستگاه مورد نظر را از جهات و زوایای گوناگون بررسی کنید. حتی امکان مشاهده عملکرد و مکانیزم حرکتی وجود دارد. معمولا این گونه کارها توسط نرم افزارهای تخصصی انیمیشن مانند 3D-Max انجام می شود. ولی در یک سطح پایین تر همان کارها را می توان در خود نرم افزار سالیدورکس به انجام رسانید و از آن فیلم تهیه کرد. یکی از کاربردهای حرفه ای برای این بخش، آموزش نحوه مونتاژ مجموعه است.

فرض کنید شما یک مجموعه مونتاژی دارید که بدنه بیرونی مانع از مشاهده اجزای درونی می شود. بنابراین می توانید با رفتن به زبانه motion از نرم افزار بخواهید تا ثانیه 10 تنها بدنه بیرونی قابل نمایش باشد به اضافه اینکه یه دوران 360 درجه حول محوری که خودتان تعریف می کنید داشته باشید. پس از آن ورود اولین قطعات با توجه به ترتیب مونتاژ به داخل بدنه دستگاه را به تصویر بکشید. لازم به ذکر است در هر مرحله قابلیت تغییر نورپردازی و شفافیت وجود دارد. پس از آن قطعات مونتاژی در مرحله دو و به همین ترتیب تا آخر. از امکان دوران در حین مونتاژ برای ارائه زوایای پنهان مجموعه مونتاژی می توان بهره برد. لازم به ذکر است برای انجام هرکدام از کارهای اضافه کردن قطعات به مجموعه مونتاژی یا برداشتن آنها لازم است یک مجموعه انفجاری (Exploded view) از قبل تعریف شده باشد.

برای یادگیری کامل این مبحث توصیه می شود، در خود سالیدورکس، بخش tutorial، سپس design evaluation and simulation انتخاب گردد. در آن جا اولین مجموعه آموزشی پویانمایی (animation) است که به صورت تصویری این قابلیت توضیح داده شده است.

وبلاگ نویسی

من سعی می کنم هراز گاهی نگاهی به خارج از رشته خودم داشته باشم. یکی از زمینه هایی که معمولا در مطالعات آزادم میگنجونم بحث های مدیریتی است. در خاطرم هست یکی از دوستان پس از کارشناسی که با هم مهندسی مکانیک میخوندیم قصد داشت برای ارشد MBA را دنبال کنه. اون موقع این کار دوستم را اشتباه محض میدونستم. تا اینکه همین دانشگاه ما قبول شد و پس از افزایش اطلاعات من در مورد این رشته و روند پیشرفت دوستم، متوجه شدم که راه درستی را پیش گرفته. یکی از اساتید دوستم، مهندس محمدرضا شعبانلی است که به پیشنهاد او حدود دوسال و نیم پیش با سایتش و مقالاتش آشنا شدم.

اخیرا یک پستی در مورد تجربیات ده ساله وبلاگ نویسیش بیان کرده که برام خیلی خیلی جالب بود و گفتم با شما در میون بذارم. درجایی از این مقاله حرف فوق العاده سنگینی میزنه. اون کسی است که مهندسی مکانیک را در دانشگاه شریف و با شاگرد اولی فارغ التحصیل شده است. با این وجود میگه اگر تجربه الان را داشتم و از من میپرسیدند بین ورود به دانشگاه و وبلاگ نویسی کدام را انتخاب میکنی قطعا وبلاگ نویسی را برمی گزیدم.

ماکرو در سالیدورکس

درسته که لازمه نرم افزار را یاد بگیرید. ولی در عین حال بدونید در این بازار کار محدود شما باید یه برگ برنده ای داشته باشید که بقیه نداشته باشند یا کمتر داشته باشند. در نتیجه باید قابلیت های منحصر به فردی را در خودتون گسترش بدید. به عنوان مثال ممکنه بیش از نیاز بازار افرادی باشند که بتونند با نرم افزار سالیدورکس کار کنند ولی کمتر کسی پیدا میشه که بگه ماکرو در سالیدورکس را کار کرده ام.

به طور کلی سه تا روش وجود داره زمانی که شما قصد دارید یک تعداد قطعه ای که مشابه هم هستند را مدل کنید. این تعداد ممکنه 2 تا باشه ممکنه 100 تا یا حتی بیشتر. حالا به ترتیب روش ها را توضیح میدم.

1- استفاده از پیکربندی یا configuration: کنار درخت طراحی نرم افزار یک سربرگ تحت عنوان configuration وجود دارد. در این سربرگ کافی است شما یک پیکربندی جدید درست کنید و بعد در درخت طراحی اون نمایه هایی که لازم ندارید را suppress کنید. به این ترتیب قطعه جدیدی ایجاد کردید و نیازی نیست از صفر شروع به طراحی کنید. در عین حال چندقطعه مشابه را در یک فایل ذخیره کرده اید.

2- استفاده از جدول طراحی یا design table: در این روش شما یک سری پارامتر در حین طراحی تعریف می کنید. مثلا طول شافت و اون را در درخت طراحی وارد می کنید. پس از آن می توانید به هر تعداد دلخواه قطعه با طول متفاوت شافت داشته باشید. بنابراین در این روش می توانید اندازه های مختلف از یک قطعه را داشته باشید.

3- ماکرو: حالا قضیه این ماکرو چیست. ماکرو امکانی است که نرم افزار سالیدورکس در اختیار کاربر قرار می دهد تا نیاز نباشد یه سری کارهای تکراری را انجام دهد. مثلا شما یکبار چرخ دنده را طراحی می کنید و به جای عدد دادن پارامتر تعریف می کنید. سپس زمانی که یه چرخ دنده با ابعاد و اندازه خاص میخوای، اون پارامترها را به نرم افزار میدی و خودش طبق روالی که براش تعریف کردی برات طراحی می کنه و قطعه نهایی را در اختیارت قرار می دهد. یک قابلیت کلیدی این روش برنامه نویسی است. درحقیقت شما ابتدا یک کاری را (مثلا گرفتن یه مجموعه نقاط یا سطوح) را انجام میدی بعد از اون امکان ویرایش وجود داره. در نتیجه یه پنجره در نرم افزار visual basic باز میشه که شما میتونید به همون زبان کار برنامه نویسی را انجام بدید. بعد از اون کد درخواست کنی که مثلا ورودی ها را در قالب یه پنجره که باز میشه یا یک فایل اکسل از کاربر دریافت کنه. پس از دریافت مقادیر، مشابه این که یه نفر داره طراحی را انجام میده، خود نرم افزار در عرض چندثانیه طراحی میکنه و شما میتونید در درخت طراحی روند را مشاهده کنید.

پی نوشت: یه بار کامل متن را نوشتم بعد دکمه "ذخیره و انتشار" را زدم دیدم همه چیز رفت. فهمیدم به اینترنت وصل نبودم. درنتیجه همه چیز پرید. وگرنه متن، یه هفته ای زودتر دستتون می رسید.

پی نوشت 2: آشنایی با این قابلیت به حدود دو سال پیش برمی گرده زمانی که دوستم شایان فهیمی برای شرکت طرح نگاشت داشت ماکروی طراحی یک چرخدنده خاص را می ساخت. پس از اون هم زمانی که می خواستم این پست را بنویسم کمک شایان توجه ویژه ای به من کرد.