گسترش دانش و تجربه مهندسی

در این وبلاگ به موضوعاتی که یک مهندس مکانیک در طول زندگی شخصی و حرفه ای با آن روبه رو بوده، پرداخته شده است.

گسترش دانش و تجربه مهندسی

در این وبلاگ به موضوعاتی که یک مهندس مکانیک در طول زندگی شخصی و حرفه ای با آن روبه رو بوده، پرداخته شده است.

دنیای مهندسی، دنیای پر رمز و رازی است. در گذشته شاهد آن بودیم که هر رشته مهندسی قصد داشت با ایجاد مرزهایی، گرایش هایی را پدید آورد که تخصصی تر به حوزه های مزبور پرداخته شود. ولی با گسترش دانش، نه تنها مرزهای درون رشته ای کمرنگ شد، بلکه مرزهای برون رشته ای نیز اهمیت خود را از دست داد. هم اکنون یک مهندس نمی تواند بگوید از آن جا که در رشته من به این موضوع پرداخته نشده است، من این زمینه کاری دارای این موضوع را نخواهم پذیرفت. بنابراین شاهد هستیم یک استاد ریاضی در زمینه هوش مصنوعی فعالیت می کند. استاد مکانیک، پروژه هایی در زمینه ابررایانه انجام می دهد و ... .بنده با وجود آن که در زمینه مهندسی مکانیک مطالعه داشته ام، ولی به دلیل اشتراکات فراوان مخصوصا در سال های ابتدایی، برای سایر رشته ها هم مطالعه این وبلاگ خالی از فایده نخواهد بود. از طرف دیگر با مطالعه تاریخ مهندسی می بینیم که سایر رشته های مهندسی از پهلوی این مادر بیرون آمده اند.

۵ مطلب با موضوع «پروژه های مهندسی مکانیک» ثبت شده است

البته این دو ایده بسیار جزئی هستند و در قالب اپلیکیشن های درخواست تاکسی مثل اسنپ و تپ سی قابل پیاده سازی است.

اولین ایده که توسط آقای حسن صانعی مطرح شد، درخصوص امکان افزایش قیمت کرایه از سوی مسافر است. بدین ترتیب در مواردی که همه ما شاهد بوده ایم که قیمت پایین تر از حد انتظار ما یا راننده تعیین شده و پس از کمی معطلی یا عجله خودمان حاضریم اندکی به آن بیافزاییم تا درعوض راننده ترغیب کند و سفر را بپذیرد. به گفته ایشان، این ایده به هر دو این شرکتها ارائه شده و اسنپ اصلا جوابی ارائه نداده است و تپ سی از این ایده استقبال کرده و قرار شده مورد بررسی قرار دهد.

ایده دوم که امروز به ذهنم رسید برای کارمندانی است که یک مسیر را در ساعت معینی (خانه به سرکار و برعکس) طی می کنند. به نظرم می توان چنین گزینه ای را اضافه کرد تا اشخاص بتوانند به فرض برای یک ماه قراردادی با این شرکت ها داشته باشند و شرکت تاکسی آنلاین هم دو یا سه مسافر که خانه های نزدیک به هم دارند (حتی بیشتر با ون) را تجمیع کند و با هزینه کمتر و به صورت ثابت چنین خدماتی را ارائه کند. یادم هست این ایده را به عنوان ایده اولیه راه اندازی اوبر شنیدم. این ایده هم زمانی که با کمبود راننده در بازه زمانی 7:30 تا 8:30 صبح رو به رو شدم به ذهنم رسید. کاهش آلودگی و کاهش هزینه ها از مزایای واضح این طرح به حساب می آید.


۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ اسفند ۹۷ ، ۲۲:۲۴
عماد صادق زاده

سوار اتوبوس شهری بودم. به این فکر افتادم که بد رانندگی کردن راننده اتوبوس چقدر بر استهلاک اتوبوس تاثیرگذار است. ابعاد اجتماعی و فرهنگی و قانونی قضیه به کنار. انسان زمانی که چشمی بالای سر خود نبیند قطعا سرکشی می کند در هر جایگاه و مقامی. 

با این سامانه بلیت الکترونیکی که برای اتوبوس های درون شهری راه افتاده، خیلی از مشکلات حل شده و خیلی دیگر با همین سامانه و اندکی شعور مدیریت قابلیت حل دارد. از مشکلات حل شده می توان به نبود پول خرد و مکانیزه شدن ساعات کاری راننده ها دونست. از اونطرف در این سامانه اطلاعات خام زیادی ذخیره میشه که با تحلیلشون خیلی اطلاعات زیادی میشه به دست آورد تا سیستم حمل و نقل عمومی را بهینه و کارآمد کرد. از جمله می توان ساعات شلوغی را مشخص کرد و در آن ساعات اتوبوس پشتیبان درنظر گرفت. 

ایده ای که بنده به ذهنم رسید این هست که الگوی رانندگی هر راننده ثبت شود. بدین صورت که مسافت، سرعت و شتاب با همین سنسورهای موجود قابلیت ثبت دارد. اما پیشنهاد من اعمال سنسورهایی برای اندازه گیری آلودگی و لنت ترمز نیز هست. با ثبت این موارد می توان یک الگوی شهری رانندگی هر شهر یا هر خط اتوبوس را درآورد و هنگام تست تئوری و تجربی هر اتوبوس، این الگو اعمال شود و پارامترهای مربوط به دست آید. ممکن است یک اتوبوس با این سیستم موتوری برای لندن مناسب باشد ولی برای ایران نه. نکته دو آموزش رانندگان به استفاده از الگوی رانندگی بهینه و تشویق رانندگانی که از این الگوی پیشنهادی استفاده می کنند. 

اینگونه در دوبحث مادی و غیرمادی پیشرفت قابل ملاحظه ای صورت می گیرد. بحث مادی شامل کاهش مصرف سوخت، کاهش تولید آلاینده ها، کاهش استهلاک اتوبوس و تعمیرات مربوطه می شود. در بحث غیرمادی می توان به کاهش بیماری های مربوط به آلودگی، راحتی مسافران و جلب اعتماد عمومی اشاره کرد.

من مطمئنم اگر حمل و نقل عمومی به نحو درست به بخش خصوصی واگذار می شد، با توجه به محدودیت منابع قطعا سراغ این موضوع می رفتند و نتیجه خوبی به دست می آمد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ اسفند ۹۷ ، ۲۱:۳۴
عماد صادق زاده

دیروز ناگهان نگاهم به تلفن که در گوشه میز قرار دارد گره خورد. پیش خودم گفتم آیا فکر میکنی این وسیله را دهه آینده نیز می توان دید؟ آیا می شود آن را در یک وسیله الکتریکی دیگری که در هر منزل و دفتری یافت می شود تجمیع کرد. در حد یک ایده خام این چنین به نظرم رسید.

همه خانه ها در این روزها مودم دارند. به نظرم آمد می توان با ایجاد تغییراتی در مودم متصل به خط تلفن ثابت، امکان جواب دادن با گوشی همراه را فراهم آورد. یا اینکه می توان چنین ارتباطی را دربستر لپ تاپ و بعد از طریق لپ تاپ به گوشی همراه میسر کرد. این موضوع را مهندسان برق و کامپیوتر قادرند بررسی کنند. 

جالب میشه اگه چنین اختراعی وجود داشته باشه :)))

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ بهمن ۹۷ ، ۱۴:۱۱
عماد صادق زاده

اخیرا براساس پیشرفت‌های انجام شده در زمینه بهبود خواص چسب، طراحان درصدد کاربرد بیش از پیش فناوری اتصال چسبی در صنایع مختلفی همچون هوافضا و خودروسازی هستند. ویژگی‌های مطلوبی چون توزیع تنش در سطح گسترده، خاصیت آب‌بندی، کاهش وزن و افزایش بازده اتصال باعث گسترش کاربرد اتصالات چسبی در دهه اخیر گردیده است. با استفاده از اصول طراحی آزمایش، سه عامل نوع چسب، طول هم‌پوشانی و نسبت مقاومت خمشی به‌صورت تجربی در دو سطح مورد ارزیابی قرار گرفتند. رفتار اتصالات چسبی شامل نمودار نیرو-جابه‌جایی، بیشینه استحکام قابل تحمل و نقطه شکست در 8 آزمایش تحت بارگذاری کششی-برشی بررسی شده است. پس از آن با استفاده از تحلیل واریانس، صحت نتایج آزمایش با استفاده از نمودار مانده‌ها بررسی و تایید شد. اثر تقابلی چسب و طول هم‌پوشانی بیانگر آن است که با افزایش طول هم‌پوشانی نمی‌توان میزان افزایش نیروی بیشینه را پیش‌بینی کرد. به‌دلیل حساسیت بالای چسب لازم است تمهیدات ویژه‌ای برای کار با آن و چسباندن نمونه‌ها فلزی و کامپوزیتی لحاظ شود. در بخش تحلیل عددی، ابتدا مدل اجزا محدود اتصال چسبی فلز-فلز با استفاده از نتایج تجربی صحه‌گذاری شد. سپس با استفاده از این مدل، اتصالات چسبی فلز-کامپوزیت در نرم‌افزار آباکوس به کمک روش مدل‌سازی ناحیه چسبی، مورد تحلیل قرار گرفت. براین اساس معیارهای آسیب مناسب برای هر نوع چسب بررسی و انتخاب شد. 



۳۴ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۷ اسفند ۹۴ ، ۰۶:۵۰
عماد صادق زاده

به نظرم رسید که بخش جدیدی در این وبلاگ در نظر بگیرم و پروژه هایی که تاکنون انجام داده ام را به تدریج وارد آن کنم. در این پست قصد دارم یکی از پروژه های در زمینه جوشکاری پیشرفته که در مقطع کارشناسی ارشد انجام داده ام، خدمت شما ارائه کنم. به طور کلی در فرآیندهای جوشکاری ما قصد داریم که با توجه به نوع فرآیند (مثلا جوشکاری قوسی) و انتخاب ترکیب درستی از پارامترهای در دسترس از جمله ولتاژ و جریان الکتریکی، نوع الکترود، فاصله نوک الکترود تا سطح قطعه کار، سرعت حرکت و غیره، حالت بهینه ای از فرآیند ایجاد شود که ناحیه اتصال استحکامی برابر و یا حتی بیش از فلز پایه داشته باشد.

در قسمت زیر چکیده ای از پروژه مورد نظر ارائه شده است.

راه حل منابع حرارتی توزیع شده متحرک برروی یک صفحه نیمه بی‌نهایت، اطلاعاتی درمورد هردوی اندازه و شکل حوضچه جوش قوسی فراهم می‌کند. نتایج نشان می‌دهد که هردوی متغیرهای فرآیند جوشکاری (جریان، طول قوس و سرعت حرکت) و پارامترهای ماده (ضریب انتقال حرارتی) بر شکل جوش تاثیرات قابل توجهی می‌گذارند. پیش‌بینی‌های نظری با نتایج تجربی روی فولاد کربنی، فولاد ضدزنگ، تیتانیم و آلومینیوم تطابق قابل قبولی دارند.


پروژه جوشکاری پیشرفته
عنوان: Temperature Fields Produced by Traveling Distributed Heat Sources
حجم: 2.08 مگابایت

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ آبان ۹۴ ، ۲۳:۴۵
عماد صادق زاده