گسترش دانش و تجربه مهندسی

در این وبلاگ به موضوعاتی که یک مهندس مکانیک در طول زندگی شخصی و حرفه ای با آن روبه رو بوده، پرداخته شده است.

گسترش دانش و تجربه مهندسی

در این وبلاگ به موضوعاتی که یک مهندس مکانیک در طول زندگی شخصی و حرفه ای با آن روبه رو بوده، پرداخته شده است.

دنیای مهندسی، دنیای پر رمز و رازی است. در گذشته شاهد آن بودیم که هر رشته مهندسی قصد داشت با ایجاد مرزهایی، گرایش هایی را پدید آورد که تخصصی تر به حوزه های مزبور پرداخته شود. ولی با گسترش دانش، نه تنها مرزهای درون رشته ای کمرنگ شد، بلکه مرزهای برون رشته ای نیز اهمیت خود را از دست داد. هم اکنون یک مهندس نمی تواند بگوید از آن جا که در رشته من به این موضوع پرداخته نشده است، من این زمینه کاری دارای این موضوع را نخواهم پذیرفت. بنابراین شاهد هستیم یک استاد ریاضی در زمینه هوش مصنوعی فعالیت می کند. استاد مکانیک، پروژه هایی در زمینه ابررایانه انجام می دهد و ... .بنده با وجود آن که در زمینه مهندسی مکانیک مطالعه داشته ام، ولی به دلیل اشتراکات فراوان مخصوصا در سال های ابتدایی، برای سایر رشته ها هم مطالعه این وبلاگ خالی از فایده نخواهد بود. از طرف دیگر با مطالعه تاریخ مهندسی می بینیم که سایر رشته های مهندسی از پهلوی این مادر بیرون آمده اند.

تاکنون در مصاحبه های شغلی گوناگونی شرکت کرده ام. از شرکتی که در یک خانه کلنگی به مساحت حدود 60 متر با 3 نفر نیرو که یک نفرشان در پارکینگ کارگری می کرد تا شرکتی که مدعی منسجم ترین مدیریت با پیشرفته ترین محصولات است. از مجموعه ای که حقوق سه ماه آزمایشی ماهانه 50% حقوق مصوب وزارت کار است و پس از سه ماه واریز می شود تا صنعتی که همان ابتدای کار حقوقی در حدود 2 میلیون تومان پیشنهاد می کند. هرکدام هم روند استخدام مخصوص به خود را دارند. بعضی ها پس از مصاحبه اولیه بلافاصله مشغول به کار می شوی. بعضی حتی تا 9 ماه باید سماق بمکی.

اما مطلبی که می خواهم در اینجا مطرح کنم مربوط به خود جلسه مصاحبه است. مصاحبه ممکن است کاملا برمبنای رزومه و انتظارات طرفین باشد و هرکدام ارزیابی کنند که آیا درصورت توافق، این معامله برایشان ارزش افزوده دارد یا نه. به همین دلیل مصاحبه کننده سعی می کند با بررسی روند تحصیلی و سابقه شغلی و آگاهی از برنامه آتی او و مقایسه با جایگاهی که برای او درنظر گرفته است برای استخدام فرد تصمیم بگیرد.

از طرف دیگر برخی مصاحبه ها سعی دارند بیشتر اطلاعات فنی مصاحبه شونده را شخم بزنند. یعنی مباحثی که مثلا در طول 5 سال یا بیشتر آموخته، او باید در عرض نیم ساعت فراخوانی کند. در بعضی موارد که فرد فاصله زیادی با زمان تحصیل خود دارد این بحران وخیم تر می گردد. 

حال روی سخن من با آن مصاحبه کننده ای است که مثلا یک نما از نقشه مانند زیر را جلوی فرد می گذارد و می گوید دونمای دیگر را ترسیم کن. درسی که مثلا 10 سال پیش با آن درگیر بوده است. من دوست دارم بدانم از طرح این چنین سوالاتی دنبال چه می گردند. وقتی شمایی که به عنوان مهندس عمری را مشغول تحصیل و پس از آن احیانا کار بوده اید آیا برایتان کاری دارد در عرض چندروز مروری بر آن مباحث داشته باشید و همه چیز را به خاطر آورید. اما به نظر می رسد اگر این گونه سوالات مغرضانه مطرح نشود فرد از نظر درونی ارضا نشده است. احساس می کند که رزومه بازگوشده بالاتر از خودش است. پس باید به نوعی خط بطلانی بر آن بکشد و این با مطرح کردن سوالی از مباحث پایه ای مهندسی به صورت دشوار میسر می شود.

تجربه نشان داده است که آمادگی ذهنی بالا و اعتماد به نفس نقش مهمی در ارائه مناسب توانایی های مصاحبه شونده دارد. ممکن است یک سوال از طراحی اجزاء مطرح شود. پس از آن مباحث رزومه ای و برنامه های آینده به زبان انگلیسی پرسیده شود. و به همین ترتیب.

یکی از جالب ترین وجوه رشته های فنی به ویژه مهندسی مکانیک گستردگی فوق العاده زیاد آن است. این مطلب از یک طرف دست فارغ التحصیلان این رشته را باز می گذارد تا زمینه مورد علاقه مطالعاتی و شغلی را انتخاب کنند. از طرف دیگر یک چالش عمده برای مهندسان تازه وارد یا جویای کار است. به عنوان مثال طرف درمورد چرخدنده ها تنها در حد یک مبحث از مباحث طراحی اجزا 2 اطلاعات دارد. این درصورتی است که در مصاحبه یا پس از استخدام انتظار یک مهندس باسابقه از این فرد دارند و درنتیجه صنعتگر دانشگاه را زیرسوال می برد و بدین ترتیب از آموزش مهندس تازه وارد و ایجاد حلقه ای بین آموخته ها و آنچه در عمل پیاده می شود سر باز می زند و نهایتا این می شود که صنعت چیز جدیدی به ندرت از خود بیرون می دهد. تنها مصرف کننده تکنولوژی است. چون در ابتدای ورود به او گفته می شود هرچه آموخته ای به جز سطل زباله کاربرد دیگری ندارد.

در عکس زیر جواب سوال بالا که در نرم افزار سالیدورکس رسم شده است، به نمایش گذاشته است. 

drawing




۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ بهمن ۹۴ ، ۲۰:۳۷
عماد صادق زاده

به نظرم رسید که بخش جدیدی در این وبلاگ در نظر بگیرم و پروژه هایی که تاکنون انجام داده ام را به تدریج وارد آن کنم. در این پست قصد دارم یکی از پروژه های در زمینه جوشکاری پیشرفته که در مقطع کارشناسی ارشد انجام داده ام، خدمت شما ارائه کنم. به طور کلی در فرآیندهای جوشکاری ما قصد داریم که با توجه به نوع فرآیند (مثلا جوشکاری قوسی) و انتخاب ترکیب درستی از پارامترهای در دسترس از جمله ولتاژ و جریان الکتریکی، نوع الکترود، فاصله نوک الکترود تا سطح قطعه کار، سرعت حرکت و غیره، حالت بهینه ای از فرآیند ایجاد شود که ناحیه اتصال استحکامی برابر و یا حتی بیش از فلز پایه داشته باشد.

در قسمت زیر چکیده ای از پروژه مورد نظر ارائه شده است.

راه حل منابع حرارتی توزیع شده متحرک برروی یک صفحه نیمه بی‌نهایت، اطلاعاتی درمورد هردوی اندازه و شکل حوضچه جوش قوسی فراهم می‌کند. نتایج نشان می‌دهد که هردوی متغیرهای فرآیند جوشکاری (جریان، طول قوس و سرعت حرکت) و پارامترهای ماده (ضریب انتقال حرارتی) بر شکل جوش تاثیرات قابل توجهی می‌گذارند. پیش‌بینی‌های نظری با نتایج تجربی روی فولاد کربنی، فولاد ضدزنگ، تیتانیم و آلومینیوم تطابق قابل قبولی دارند.


پروژه جوشکاری پیشرفته
عنوان: Temperature Fields Produced by Traveling Distributed Heat Sources
حجم: 2.08 مگابایت

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ آبان ۹۴ ، ۲۳:۴۵
عماد صادق زاده

در ادامه بحث یادگیری نرم افزار سالیدورکس و قابلیت های منحصر به فرد آن، می توانم به امکان حرکت و ضبط فیلم آن اشاره کنم. به عنوان مثال شما دستگاهی را طراحی می کنید که دارای جزییاتی است که به چشم نمی آید. هم چنین شما می خواهید همچون دنیای واقع، دستگاه مورد نظر را از جهات و زوایای گوناگون بررسی کنید. حتی امکان مشاهده عملکرد و مکانیزم حرکتی وجود دارد. معمولا این گونه کارها توسط نرم افزارهای تخصصی انیمیشن مانند 3D-Max انجام می شود. ولی در یک سطح پایین تر همان کارها را می توان در خود نرم افزار سالیدورکس به انجام رسانید و از آن فیلم تهیه کرد. یکی از کاربردهای حرفه ای برای این بخش، آموزش نحوه مونتاژ مجموعه است.

فرض کنید شما یک مجموعه مونتاژی دارید که بدنه بیرونی مانع از مشاهده اجزای درونی می شود. بنابراین می توانید با رفتن به زبانه motion از نرم افزار بخواهید تا ثانیه 10 تنها بدنه بیرونی قابل نمایش باشد به اضافه اینکه یه دوران 360 درجه حول محوری که خودتان تعریف می کنید داشته باشید. پس از آن ورود اولین قطعات با توجه به ترتیب مونتاژ به داخل بدنه دستگاه را به تصویر بکشید. لازم به ذکر است در هر مرحله قابلیت تغییر نورپردازی و شفافیت وجود دارد. پس از آن قطعات مونتاژی در مرحله دو و به همین ترتیب تا آخر. از امکان دوران در حین مونتاژ برای ارائه زوایای پنهان مجموعه مونتاژی می توان بهره برد. لازم به ذکر است برای انجام هرکدام از کارهای اضافه کردن قطعات به مجموعه مونتاژی یا برداشتن آنها لازم است یک مجموعه انفجاری (Exploded view) از قبل تعریف شده باشد.

برای یادگیری کامل این مبحث توصیه می شود، در خود سالیدورکس، بخش tutorial، سپس design evaluation and simulation انتخاب گردد. در آن جا اولین مجموعه آموزشی پویانمایی (animation) است که به صورت تصویری این قابلیت توضیح داده شده است.


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ آبان ۹۴ ، ۱۰:۱۱
عماد صادق زاده

من سعی می کنم هراز گاهی نگاهی به خارج از رشته خودم داشته باشم. یکی از زمینه هایی که معمولا در مطالعات آزادم میگنجونم بحث های مدیریتی است. در خاطرم هست یکی از دوستان پس از کارشناسی که با هم مهندسی مکانیک میخوندیم قصد داشت برای ارشد MBA را دنبال کنه. اون موقع این کار دوستم را اشتباه محض میدونستم. تا اینکه همین دانشگاه ما قبول شد و پس از افزایش اطلاعات من در مورد این رشته و روند پیشرفت دوستم، متوجه شدم که راه درستی را پیش گرفته. یکی از اساتید دوستم، مهندس محمدرضا شعبانلی است که به پیشنهاد او حدود دوسال و نیم پیش با سایتش و مقالاتش آشنا شدم.

اخیرا یک پستی در مورد تجربیات ده ساله وبلاگ نویسیش بیان کرده که برام خیلی خیلی جالب بود و گفتم با شما در میون بذارم. درجایی از این مقاله حرف فوق العاده سنگینی میزنه. اون کسی است که مهندسی مکانیک را در دانشگاه شریف و با شاگرد اولی فارغ التحصیل شده است. با این وجود میگه اگر تجربه الان را داشتم و از من میپرسیدند بین ورود به دانشگاه و وبلاگ نویسی کدام را انتخاب میکنی قطعا وبلاگ نویسی را برمی گزیدم.

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ آبان ۹۴ ، ۰۹:۵۴
عماد صادق زاده

درسته که لازمه نرم افزار را یاد بگیرید. ولی در عین حال بدونید در این بازار کار محدود شما باید یه برگ برنده ای داشته باشید که بقیه نداشته باشند یا کمتر داشته باشند. در نتیجه باید قابلیت های منحصر به فردی را در خودتون گسترش بدید. به عنوان مثال ممکنه بیش از نیاز بازار افرادی باشند که بتونند با نرم افزار سالیدورکس کار کنند ولی کمتر کسی پیدا میشه که بگه ماکرو در سالیدورکس را کار کرده ام.

به طور کلی سه تا روش وجود داره زمانی که شما قصد دارید یک تعداد قطعه ای که مشابه هم هستند را مدل کنید. این تعداد ممکنه 2 تا باشه ممکنه 100 تا یا حتی بیشتر. حالا به ترتیب روش ها را توضیح میدم.

1- استفاده از پیکربندی یا configuration: کنار درخت طراحی نرم افزار یک سربرگ تحت عنوان configuration وجود دارد. در این سربرگ کافی است شما یک پیکربندی جدید درست کنید و بعد در درخت طراحی اون نمایه هایی که لازم ندارید را suppress کنید. به این ترتیب قطعه جدیدی ایجاد کردید و نیازی نیست از صفر شروع به طراحی کنید. در عین حال چندقطعه مشابه را در یک فایل ذخیره کرده اید.

2- استفاده از جدول طراحی یا design table: در این روش شما یک سری پارامتر در حین طراحی تعریف می کنید. مثلا طول شافت و اون را در درخت طراحی وارد می کنید. پس از آن می توانید به هر تعداد دلخواه قطعه با طول متفاوت شافت داشته باشید. بنابراین در این روش می توانید اندازه های مختلف از یک قطعه را داشته باشید.

3- ماکرو: حالا قضیه این ماکرو چیست. ماکرو امکانی است که نرم افزار سالیدورکس در اختیار کاربر قرار می دهد تا نیاز نباشد یه سری کارهای تکراری را انجام دهد. مثلا شما یکبار چرخ دنده را طراحی می کنید و به جای عدد دادن پارامتر تعریف می کنید. سپس زمانی که یه چرخ دنده با ابعاد و اندازه خاص میخوای، اون پارامترها را به نرم افزار میدی و خودش طبق روالی که براش تعریف کردی برات طراحی می کنه و قطعه نهایی را در اختیارت قرار می دهد. یک قابلیت کلیدی این روش برنامه نویسی است. درحقیقت شما ابتدا یک کاری را (مثلا گرفتن یه مجموعه نقاط یا سطوح) را انجام میدی بعد از اون امکان ویرایش وجود داره. در نتیجه یه پنجره در نرم افزار visual basic باز میشه که شما میتونید به همون زبان کار برنامه نویسی را انجام بدید. بعد از اون کد درخواست کنی که مثلا ورودی ها را در قالب یه پنجره که باز میشه یا یک فایل اکسل از کاربر دریافت کنه. پس از دریافت مقادیر، مشابه این که یه نفر داره طراحی را انجام میده، خود نرم افزار در عرض چندثانیه طراحی میکنه و شما میتونید در درخت طراحی روند را مشاهده کنید.



پی نوشت: یه بار کامل متن را نوشتم بعد دکمه "ذخیره و انتشار" را زدم دیدم همه چیز رفت. فهمیدم به اینترنت وصل نبودم. درنتیجه همه چیز پرید. وگرنه متن، یه هفته ای زودتر دستتون می رسید.


پی نوشت 2: آشنایی با این قابلیت به حدود دو سال پیش برمی گرده زمانی که دوستم شایان فهیمی برای شرکت طرح نگاشت داشت ماکروی طراحی یک چرخدنده خاص را می ساخت. پس از اون هم زمانی که می خواستم این پست را بنویسم کمک شایان توجه ویژه ای به من کرد.


۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ آبان ۹۴ ، ۰۹:۳۹
عماد صادق زاده